Corporate America dumpt DEI-taal. En wat doen wij?

Vijf jaar geleden, na de moord op George Floyd, struikelden bedrijven over elkaar heen om hun toewijding aan diversiteit, gelijkheid en inclusie (DEI) te verkondigen.

“We worden een anti-racistisch bedrijf!” riep Uber.

“We pakken structurele ongelijkheid aan!” beloofde Best Buy.

Fast forward naar 2025, en wat blijkt? Diezelfde bedrijven schrapen nu haastig hun DEI-taal uit jaarverslagen. Volgens een analyse van The New York Times is het aantal S&P 500-bedrijven dat DEI expliciet benoemt met bijna 60% gedaald. Sommige vervangen ‘equity’ door het vagere ‘belonging’. Anderen, zoals Uber en DuPont, gooien hun hele DEI-sectie overboord.

Er is een combinatie van factoren. Een politieke verschuiving in de VS, de juridische druk op diversiteitsprogramma’s, en – laten we eerlijk zijn – het wrange besef dat DEI voor sommige nooit echt een kernwaarde bleek, maar vooral een reputatiestrategie. Voor de sier.

 

Is DEI nu passé?

DEI is niet ‘weg’, maar bedrijven kiezen steeds vaker voor de stille modus. Ze willen geen doelwit worden. Maar laten we één ding niet vergeten: echte verandering komt niet van PR-statements, maar van structureel beleid.

DEI is geen Amerikaanse uitvinding. De vragen “Hoe zorgen we voor eerlijke kansen?” en “Hoe bouwen we écht inclusieve organisaties?” blijven overal relevant. En hier zie ik nog genoeg overheidsinitiatieven – denk aan subsidies vanuit ministeries en de Europese Commissie – die wél rechtvaardigheid en anti-discriminatie bevorderen. Laat je dus niet gek maken door de orkaan aan nieuws die dagelijks overwaait.

Dus: DEI is een blijvertje—maar alleen als we het levend houden. Als we het laten verworden tot een modewoord, sterft het net zo snel af als elke andere trend die ongemakkelijk wordt. Inclusie is geen buzzword. Het is een keuze. Elke dag opnieuw.

 

📖 Bron: Goldberg, Krolik & Boyce, The New York Times (2025).